Στη σύγχρονη εποχή οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα κοινωνικά αξιώματα, τη δόξα, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ο πλούσιος είναι ευτυχισμένος.
Έτσι, όταν αυτά χαθούν, χάνεται και η ευτυχία τους. Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά του συγγράμματα διακρίνει την ευτυχία, η οποία μπορεί να είναι προϊόν τύχης και πρόσκαιρη, από την ευδαιμονία, η οποία συνδέεται με τη διαβίωση και τη δράση σύμφωνα με τις ηθικές αρετές και τη λογική.Ευδαιμονία (=ευ+δαίμων), όπου δαίμων (από το ρήμα δαίω=διαιρώ, χωρίζω, μοιράζω) σημαίνει μοιράζω, κόβω, αυτό που δίνεται στον καθένα..και αντιστοιχούσε εννοιολογικά με την εσωτερική μας φωνή, το Εγώ, τον Νου, την Συνείδησή.
Η ευδαιμονία είναι τρόπος ζωής, όχι σκοπός. Ο Αριστοτέλης μιλά:Η ευδαιμονία είναι μια ευχάριστη ψυχική κατάσταση που προκύπτει από τη δραστηριότητα της ψυχής, εφόσον αυτή η δραστηριότητα είναι σύμφωνη με την τέλεια αρετή"«Η ευτυχία είναι το νόημα και ο σκοπός της ζωής»«Αρετή του ανθρώπου μπορεί να είναι η επαναλαμβανόμενη καλή συνήθεια με την οποία ο άνθρωπος γίνεται αγαθός, ενάρετος».«Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ».
Η ευτυχία και η ευδαιμονία είναι επιλογή μας.
Κατερίνα ΚουβουτσάκηΑριστούχος Καθηγήτρια Κλασικής ΦιλολογίαςΙδρύτρια & Διαχειρίστρια του GLGGreek Language Glorywww.GLGLORY.com