Στην ταχυφαγία και την ταχυκουλτούρα της σύγχρονης κοινωνίας –με την τάχιστη επικοινωνία, τις εύκολες όσο και επιφανειακές ανθρώπινες σχέσεις, την πολυδιάσπαση και τον αποπροσ ανατολισμό, αλλά και την καταπιεστική επιθυμία για την άμεση ικανοποίηση ανούσιων αναγκών, που διαρκώς και τεχνηέντως μας επιβάλλονται– ο άνθρωπος αδυνατεί να συναντηθεί αναστοχαστικά, ακόμη και με τον ίδιου του τον εαυτό, σε έναν δρόμο της δημιουργικής αυτογνωσίας, της φρόνησης, της σωφροσύνης και της μεσότητας.
Ο ήρωας τού Αρνούμαι δεν μπορεί να συμβιβαστεί και να συνεχίζει να ζει σε έναν κίβδηλο κόσμο. Σε έναν κόσμο που υποδουλώνονται τα όνειρα, η φωνή, η ελευθερία, η ψυχή των ανθρώπων.
Ο Σαμαράκης δείχνει σε όλους μας ότι υπάρχει κι ένας άλλος, υπαρκτός κόσμος πέρα από αυτόν που ετοιμάζουν άλλοι για εμάς, ένας κόσμος λιγότερο εφιαλτικός, λιγότερο απάνθρωπος που μόνο αν τον πιστέψουμε και αγωνιστούμε γι’ αυτόν θα γίνει πιο ανθρώπινος. Κι αναζητά τον άνθρωπο δίπλα του, πιστεύοντας ότι: «Όσο υπάρχουν δύο άνθρωποι… όσο υπάρχουν δύο άνθρωποι, υπάρχει μια βεβαιότητα… όσο υπάρχουν δυο άνθρωποι υπάρχει ένα ΑΡΝΟΥΜΑΙ».
Κατερίνα ΚουβουτσάκηΙδρύτρια & Διαχειρίστρια του GLGGreek Language Glorywww.GLGLORY.com